Ptasznik wenezuelski (Psalmopoeus irminia Saager, 1994)

Ptasznik wenezuelski (Psalmopoeus irminia Saager, 1994)
[link widoczny dla zalogowanych]
Psalmopoeus irminia dorasta do 5,5 cm, z rozpostartymi Kończynami do 13 cm. Pięknie ubarwiony ptasznik, zwłaszcza młode i samica. Podstawowym ubarwieniem samicy jest czerń. Odwłok z różowo-czarnym ornamentem. Kończyny czarne z różowo-pomarańczowymi plamkami na stopach i piętach. Młode wyglądają tak jak dorosła samica. Samce są brązowe i bardzo przypominają wyglądem Psalmopoeus cambridgei. Nie mają wzoru na odwłoku, kończyny są gęsto owłosione. Samice żyją około 15 lat, samce około roku po ostatniej wylince (od wyklucia 2-3 lata).

Warunki naturalne
Na wolności występuje w Wenezueli. Zamieszkuje lasy tropikalne. Jest to ptasznik nadrzewny, aczkolwiek rzadko buduje gniazda w koronach drzew. Raczej robi to u ich podstawy, a często także około 2 metry nad ziemią na konarach. Sklasyfikowany w 1994 roku przez Saager'a. Aktywny jest głównie nocą, w dzień przebywa w swojej kryjówce.

Ciekawostki
Gatunek ten nie ma jadu niebezpiecznego dla człowieka i nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Zdarzają się osobniki agresywne. Po ukąszeniu bardzo rzadko pojawia się opuchlizna. Ptasznik jest za to bardzo szybki i świetnie skacze. Potrafi skoczyć z miejsca na wysokość 20 cm.

Terrarium
Wymaga terrarium o wymiarach 20/20/40 cm (dł./szer./wys.). Podłożem może być tofr kwaśny lub włókno kokosowe. Można posadzić w nim rośliny, np. z rodzaju Scindapsus. Konieczne są konary i gałęzie, wokół których pająk zbuduje sobie pajęczynowo-torfowe gniazdo. Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25 - 28 stopni (nocą może spaść do 22°C), a wilgotność 75%.

Żywienie
Ptaszniki karmimy różnego rodzaju owadami - karaczanami, świerszczami, szarańczą. Młode chętnie jedzą larwy mącznika młynarka, nie gardzą też muchami.

Rozpoznawanie płci
Dorosłe samce i samice różnią się ubarwieniem i wyglądem. Dojrzały samiec jest mniejszy od samicy, jego podstawową barwą jest brąz. Nie ma wzoru na odwłoku. Obie płcie osiągają ostateczny wygląd po uzyskaniu dojrzałości płciowej. Samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, a na przedniej parze odnóży haczyki.

Rozmnażanie
Bardzo dobrze rozmnaża się w niewoli. Przed łączeniem należy parę dobrze nakarmić - często się zdarza, że samiec kończy jako weselny posiłek w szczękoczułkach samicy. Czasami pierwsze dopuszczanie nie kończy się kopulacją, dlatego powinniśmy próbować łączyć samca i samicę nawet kilkakrotnie. Kopulacja następuje zwykle natychmiast po spotkaniu pary i trwa bardzo krótko. Kokon wytwarzany jest 6-10 tygodni po kopulacji i czasami wplatany w ścianki gniazda. Czasami warto odebrac samicy kokon, ponieważ możę go ona zniszczyć. W kokonie jest od 30 do 200 jaj. Po około 2 tygodniach z jajeczek lęgną się larwy, a po kolejnych 7 dniach w kokonie pojawiają się nimfy. Są one nieporównywalnie większe od nimf większości ptaszników - mają około 7-8 mm długości. Po dalszych 2 tygodniach młode pajączki są już w pełni ukształtowane. Są dość duże, mierzą ponad 1 cm długości. Czasami zdarza się, że samica składa dwa kokony jeden po drugim, bez uprzedniej kopulacji. Odchów maluchów nie stwarza większych problemów, przy dobrym karmieniu szybko rosną i osiągają dojrzałość płciową po około 1,5 roku.

Uwagi
Mało doświadczony terrarysta może pomylić młode tego gatunku z ptasznikami Psalmopoeus cambridgei ze względu na podobne ubarwienie. Z większymi i dorosłymi osobnikami nie ma takiego problemu. Gatunek nadaje się dla hodowców, którzy mieli do czynienia z ptasznikami (głównie chodzi o szybkość i zdolność skoków). Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Zdarzają się osobniki agresywne.
Opracowanie
Opracowała Awikularia na podstawie własnych doświadczeń oraz literatury