Ptasznik metaliczny (Avicularia metallica Ausserer, 1875)

Ptasznik metaliczny (Avicularia metallica Ausserer, 1875)

[link widoczny dla zalogowanych]
Avicularia metallica dorasta do 8 cm, z rozpostartymi odnóżami do 15 cm. Żyje, niestety, krótko - samice około 6 lat, samce po ostatniej wylince maksymalnie pół roku. Dorosłe i młode osobniki całkowicie różnią się od siebie ubarwieniem. Dojrzałe mają ciało czarne z metaliczno-niebieskim połyskiem. Odwłok jest porośnięty długimi czerwonawymi włoskami. Końcówki odnóży (stopy) są bladoróżowe, a same kończyny gęsto owłosione. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców. Młode pajączki mają bardzo delikatną budowę ciała, po wylęgu są niemalże przezroczyste. Głowotułów jest koloru czarnego, odnóża bladoróżowe z czarną stopą. Odwłok czerwony z podłużną czarną linią. Po obu stronach odwłoka znajdują się po trzy czarne kreseczki.

Warunki naturalne
Na wolności występuje w Kolumbii, Brazylii i Surinamie. Jako gatunek został sklasyfikowany w 1875 roku przez Ausserer'a. W naturze osobniki w różnym wieku zamieszkują całkiem inne biotopy. Dorosłe przebywają w średnim piętrze lasu deszczowego, z dala od wody, gdzie budują pajęczynowe gniazda. Młodzież i podrostki zamieszkują bagniste brzegi rzek, gdzie z wody wyrastają liście i kolorowe kwiaty roślin z rodzaju Parnasia. Przyciągają one drobne owady, na które polują młode pajączki. Avicularia metallica spotykane są także na poddaszach starych, drewnianych domów. Nierzadko spotyka się je na plantacjach bananów i ananasów - stąd też często bywają "pasażerami na gapę" do europejskich sklepów. Masowo występują także w okresowo zatapianych lasach Amazonii. Woda z rzeki wylewa nierzadko na wysokość 3 metrów i wystają z niej jedynie czubki krzewów oraz drzewek, pająk jest więc zabezpieczony od strony lądu przed drapieżnikami. Woda nie jest przeszkodą - gatunek ten świetnie pływa. Czasami zamieszkuje również dziuple i szczeliny drzew.

Ciekawostki
Jest to gatunek dość trudny w utrzymaniu. Młode (1 - 3 wylinka) często padają - po niewielkim obniżeniu wilgotności, przy zbyt wysokiej lub zbyt niskiej temperaturze, z powodu pleśni. Młode można trzymać po kilka sztuk, dorosłe radziłabym trzymać osobno, chociaż zdarzały się przypadki przebywania w jednym terrarium samca i samicy. Oba pająki miały zbudowane gniazda w osobnych katach pojemnika i nie wchodziły sobie w drogę. Jad Avicularia metallica jest słaby, pająk nie wyczesuje także włosków parzących z odwłoka. Jest to gatunek łagodny i spokojny, nie słyszałam, aby kogoś ukąsił. Jedynym problemem może być szybkość podrostków i maluchów, jednak w miarę wzrostu ptaszniki "uspokajają się".

Terrarium
Terrarium powinno mieś bardzo dobrą wentylację. Avicularia metallica to pająk nadrzewny, dlatego terrarium dla niego powinno być wysokie. Optymalne wymiary to 20/20/20 cm (dł./szer./wys.) W wyposażeniu powinien obowiązkowo znajdować się konar, którego ptasznik użyje jako rusztowania do budowy kryjówki. Wymaga 25-28° (nocą 22-24°C) i około 80% wilgotności.

Żywienie
Na wolności czasami żywi się pisklętami. W niewoli podajemy świerszcze, karaczany, szarańczę, owady łąkowe. Zaobserwowałam, że młode osobniki bardzo niechętnie jedzą larwy mącznika młynarka, natomiast preferują wylęg świerszczy.

Rozpoznawanie płci
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne. Są mniejsze niż samice.

Rozmnażanie
Ptaszniki te dojrzewają po około 9 - 11 wylinkach (około 2 lata). Rozmnażanie nie jest zbyt skomplikowane. Do kopulacji dochodzi często już kilka minut po spotkaniu pary, za to sama kopulacja nierzadko trwa kilkanaście minut. Samica sporządza kokon przeważnie po 3 miesiącach od łączenia. Około 6 - 9 tygodni po utworzeniu kokonu samica wypuszcza z niego około 150 - 200 sztuk pajączków. Młode można trzymać w skupiskach po kilka sztuk (5 - 10), pod warunkiem zapewnienia im dużego terrarium i obfitości pożywienia.
Opracowanie
Opracowała Awikularia na podstawie własnych doświadczeń oraz literatury